Τι είναι τα Χανιά?



Θα πιεις τις ρακές σου (κερασμένες) στα Σφακιά, το Μάλεμε και τον Αλικιανό ή πάλι, μπορεί και να προτιμήσεις "μαργαρίτες" "μπέρμπον" και "μπλάντυ Μαίρη" στα μοντέρνα club της πόλης. Θα χορέψεις πεντοζάλι με τους ήχους της λύρας και του λαούτου ή χιπ-χοπ με τον Έμινεμ σε δυνατό στερεοφωνικό. Στο Κολυμπάρι, τους Αγίους Αποστόλους, τη Φαλάσαρνα, το Ελαφονήσι, στις Καλύβες, το Σταυρό και τον Καλαθά, θα κολυμπήσεις σε νερά τόσο καθάρια και δροσερά,που θα ξαναγεννήσουν το κορμί σου και θα ξαναβαφτίσουν την ψυχή σου. Περνώντας το Φαράγγι της Σαμαριάς θα νιώσεις πόσο μικρός είναι ο Άνθρωπος κι όταν ανεβείς στον Ομαλό ίσως μπορέσεις να μιλήσεις στο Θεό.
Σε κάθε σου βήμα θα συναντάς ήρωες! Ήρωες από κάθε εποχή, ατρόμητους πολεμιστές που εδώ και αιώνες χύνουν το αίμα τους για την αγάπη αυτής της γης και της λευτεριάς. Χαράματα στο Φραγκοκάστελλο θα τους δεις μονιασμένους -έστω κι αν κάποτε αλληλοσφάχτηκαν- να γλεντάνε την αιωνιότητά τους, έχοντας πλεόν γνώση της ματαιότητας των εφήμερων πραγμάτων.

Κάθε σου βόλτα στα Χανιά θα είναι κι ένα ταξίδι στο χρόνο -αν και όχι με κάποια σειρά- αφού εδώ οι ιστορικές περίοδοι είναι παρούσες, ακμαίες κι ολοζώντανες σε κάθε πέτρα, σε κάθε τοίχο, σε κάθε δέντρο ή βότσαλο. Εδώ είναι ο κήπος που έφτιαξε ο Ρεούφ Πασάς, παρέκει τα Βενετσιάνικα Νεώρια κι από την άλλη ο Τοπανάς με τα Ενετικά αρχοντικά, το κάστρο του Φιρκά κι ο Φάρος (τόσο κοντά μα τόσο μακριά!), το μοναστήρι των Δομινικανών που το κάνανε τζαμί οι Οθωμανοί, Βυζαντινές εκκλησιές κι αρχαία ερείπια, κρυσφύγετα επαναστατών και άντρα πειρατών... Τα πάντα έχουν να σου πουν μια ιστορία κι ένα τραγούδι, άκου!
Άκου... μύρισ' η θάλασσα.... ή μήπως είναι ο κάμπος με τις λεμονιές? Ίσως τα σκαλτσούνια που ψήνει η κυρά-Λένγκω ή το καινούργιο βαρέλι κοκκινέλι που άνοιξε ο κυρ-Θέμης. Μπορεί να 'ναι το λιβάνι απ'την εκκλησιά ή το μπαρούτι απ'τις μπαλωθιές σε κάποιο γλέντι. Στα Χανιά θ'ακούσεις τόσες μυρωδιές - όσες και ιστορίες.

Κρητη, Χανια, Ενετικό Λιμάνι, Διακοπές στην Κρήτη, Διακοπές στα Χανιά
Ωστόσο, τίποτα από όλα αυτά δεν είναι τα Χανιά! Τίποτα από ό,τι θα δεις, θ'ακούσεις ή θ'αγγίξεις δεν είναι τα Χανιά. Δεν είναι οι αισθήσεις αλλά... οι παραισθήσεις! Είναι ό,τι έψαχνες και ποτέ δεν βρήκες. Είναι ό,τι πίστεψες. Είναι αυτό που ξέρεις πως υπάρχει, σ'ακολουθεί  αλλά μόλις γυρνάς το κεφάλι σου έχει χαθεί. Ό,τι οδηγεί τα βήματά σου αλλά ποτέ δεν το προλαβαίνεις. Το παραμύθι σου και η αλήθεια σου. Ό,τι είπες κάποτε πως δεν υπάρχει. Είναι αυτός ο φίλος που σου λέει πάντα την αλήθεια όσο κι αν πονά, μα στα δύσκολα σου τραγουδά. Ο ανεκπλήρωτος έρωτάς σου.
Αν θες να έρθεις εδώ απλά για "διακοπές", για "να ξεκουραστείς" ή "να ξεσαλώσεις", άσ'το καλύτερα. Να πας αλλού. Εδώ το μέρος είναι μόνο για προσκυνητές. Γιατί, τα Χανιά δεν είναι ό,τι θα ζήσεις. Είναι ό,τι θα'θελες να ζήσεις...

Κρητη, Χανια, Ενετικό Λιμάνι, Διακοπές στην Κρήτη, Διακοπές στα Χανιά

Αγία Γαλήνη... όπως λέει και τ' όνομά της!



Η Αγια Γαλήνη είναι ενα μικρο χωριουδάκι με περιπου 800 κατοίκους στη νότια πλευρά της Κρήτης. Το όνομα της το πήρε απο το απάνεμο λιμανάκι που βρίσκεται μπροστά της.

Οι κάτοικοι πραγματικά φροντίζουν ώστε να διατηρήσουν το ιδιαίτερο χρώμα του χωριού χωρίς νεόκτιστες οικοδομές και σκουπίδια.

Αξίζει να την επισκευτείτε και να μείνετε 1-2 ημέρες. Ιδανική για ησυχαστηριο εάν χρειάζεται απλώς να "γεμισετε μπαταρίες". Αρχαιολογικοί χώροι της ΦΑΙΣΤΟΥΣ, της ΓΟΡΤΥΝΑΣ, της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ, είναι σε απόσταση 20 χιλιομέτρων. Απίστευτα χωριουδάκια υπάρχουν πάνω στα βουνά στον δρόμο για Ρεθυμνο από τον Ψηλορείτη.

Οποιος λέει οτι η Κρήτη δεν έχει ποτάμια ο Πλατύς ρίχνει τα νερά του στη θάλασσα δίπλα στο χωριό.
Παραλίες για μπάνιο με το καραβάκι στην Πρέβελη-Άγιο Παύλο-Άγιο Γεώργιο.

Η βάφτιση

ήτη, μαντινάδες κρητικές, κρητική ρακή, χανιώτικες παραλίες, χανιώτικα έθιμα

Ξύπνησα απ' την οσμή των πεύκων που εκπνέανε την αρμυρή ανάσα του Λιβυκού πελάγους. Το φως μόλις που διαπερνούσε τους τοίχους της φτηνιάρικης σκηνής μου, αχνό, ολόδροσο σαν πρωινή λειτουργία Μεγάλης Παρασκευής. "Τί κάστρο" σκέφτηκα, "τι παλάτι αξιώθηκα ο πρίγκηπας"!
Έβγαλα το αγουροξυπνημένο και αχτένιστο κεφάλι μου και κοίταξα κατά τη θάλασσα: η Ζωή έπαιζε στο κύμα - ολόγυμνη - παιδάκι απαίδευτο! Χωρίς ντροπή, αφού ο τόπος μας έμοιαζε απάτητος εδώ κι αιώνες. Απροσπέλαστος από άπτερα πλάσματα. Κατεπάνω, η άπαρτη - σχεδόν κάθετη στον ουρανό - πλαγιά, δέχονταν τη μανιασμένη επίθεση χιλιάδων δέντρων-αναρριχητών, που όμως, ούτε στα μισά δεν κατάφερναν να σκαρφαλώσουν. Πέφτανε κατρακύλα ως τη θάλασσα. Στον ορίζοντα στεριά καμία.
Μα πως φτάσαμε ως εδώ;
"Κοντεύεις τα τριάντα κι ακόμα είσαι παιδί" της φώναξα. "Σκάσε και κολύμπα" ανταπάντησε, με γλυκύτατη λαλίτσα που αντίρρηση δε σήκωνε. Έσκασα και καβάλα σ'ένα περαστικό κυματάκι, κατέπλευσα ως την υποβρύχια γοργονήσια αγκαλιά, που χωρίς προσπάθεια με αφομίωσε. Παίξαμε όλα τα ψαρίσια παιχνίδια που ξέραμε, ήπιαμε άφθονο αρμυρό αγιασμό ώσπου μεθύσαμε, μαζέψαμε όλα τα βότσαλα απ'το βυθό -λάφυρα της ιστορικής αλώσεως που ζήσαμε - μα ύστερα τα ρίξαμε πίσω, ποιός θέλει τη ρετσινιά του κατακτητή; Πόσην ώρα πέρασε έτσι, αδύνατο να υπολογίσω. Μα πρέπει να ήταν παραπάνω από ένα δευτερόλεπτο φωτός, γιατί κινδυνέψαμε να αποσυντεθούμε στο πλαγκτόν, τροφή για τα φύκια! "Ο μ'αγαπάς κι η σ'αγαπώ στην ξεχασμένη Ατλαντίδα" σκέφτηκα τότε κι άρχισα να γελώ σα βλάκας. Κι η Ατλαντούλα μου γέλασε κι αυτή, δίχως να ξέρει το γιατί η αλχημίστρια, που μπακούρι με βρήκε και σ'εραστή θαλασσινό με μεταμόρφωσε.

Απ' αυτήν την κολυμπήθρα, που σε νέα θρησκεία μας μύησε, βγήκαμε μόνο όταν αποκαμωμένοι απ' τα ξαναμωράματά μας και λιμασμένοι, θυμηθήκαμε τα σκαλτσούνια της σπιτονοικοκυράς μας της κυρά-Λενιώς, που μοναχούλια τα καημένα στο ταγάρι, περίμεναν μ' υπομονή το μερτικό τους στο γλέντι μας. Κι είχαν κάθε δικαίωμα! Τα συνοδέψαμε με σπιτικό κρασί, ότι πρέπει για να ξεμεθύσουμε απ' την αρμύρα του πελαγίσιου αγιάσματος. Ύστερα απλωθήκαμε στον ήλιο να στεγνώσουμε, έπρεπε να είμαστε πίσω στο χωριό το μεσημέρι. Γιατί; Όσο κι αν προσπάθησα δεν μπόρεσα να θυμηθώ.
Η Ζωή, ντυμένη πάλι τα ρούχα της και το δασκαλίστικο καθωσπρεπισμό της, μουρμούραγε σε γλώσσα ακατάληπτη: κάτι για κάποια πράγματα που έπρεπε να μαζευτούν, για ένα πλοίο που θα 'φευγε απ'τη Σούδα στις εφτά ακριβώς, για καποιανού απίστευτου την άδεια που τελείωνε. Αλλά τι σχέση είχαμε εμείς με όλα αυτά; Παίρνοντας το μονοπάτι του γυρισμού, τα λαξευμένα στο βράχο (ποιος ξέρει πότε κι από ποιον) σκαλοπάτια, μου θύμησαν πως δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο κάστρο χωρίς κερκόπορτα!
Το άλλο πρωί - ίδια ώρα - ο Πειραιάς μας υποδέχονταν μεγαλόπρεπος και βρωμερός. Τα αρχαία τείχη, αδιάψευστος μάρτυρας της πιο υπερήφανης παρακμής, θύμιζαν στίχους του Μαγιακόβσκη. Θλίψη; Καμιά! Είχαμε πλέον μυηθεί στη νέα θρησκεία. Κανείς δεν θα τολμούσε πια να μας πει πως ο παράδεισος δεν υπάρχει!


Το καράβι που ταξίδευε το έλεγαν "Έλυρος".

Στο στέκι του Ζορμπά


Το Κρητικό πέλαγος στο πιάτο! Και φαί? Της "μαμάς"! Ο Γιώργης αεικίνητος, φιλικός και... λιγάκι φλύαρος, αλλά πάντα εξυπηρετικότατος, θα σας σερβίρει όχι μόνο νόστιμους μεζέδες και δροσερή ρετσίνα αλλά και άφθονο κέφι! Το ομορφότερο μαγαζί του Ακρωτηρίου Χανίων, με μουσική επιλεγμένη με μεράκι, θυμίζει κάτι απ' τα παλιά. Είναι νοσταλγικό αλλά και χαρούμενο μαζί.
Αν λοιπόν φέτος το καλοκαίρι, επισκεφθείτε τα Χανιά, μην παραλείψετε ένα βράδυ (τουλάχιστον), να φάτε στου "Ζορμπά".

Οροπέδιο της Νίδας





Οροπέδιο στο νομό Ρεθύμνου σε υψόμετρο 1450 μ., ανάμεσα στον ανατολικό και δυτικό ορεινό όγκο του Ψηλορείτη. Απέχει περίπου 22 χλμ από την κωμόπολη Ανώγεια. Δυτικά του οροπεδίου της Νίδας βρίσκεται το Ιδαίο Άντρο, σπουδαία αρχαιολογική τοποθεσία.
Αξίζει να κατεβειτε να περπατήσετε και να ανακαλύψετε την σπάνια βλάστηση... όπου η βόσκηση δεν την έχει καταστρεψει. Σε τεσσερις ώρες θα βρεθειτε στην κορυφη του ψηλορείτη... αξίζει να το κάνετε εάν πραγματικά θέλετε να γνωρίσετε την αγριάδα των κρητικών βουνών... Η θεα ειναι υπέροχη... Καλύτερη περιγραφή όταν την δω και γω.
Η περιοχή "μυρίζει" Κρήτη... εαν θέλετε να νοιωσετε το νησί. Φυσικα απαραίτητη επισκεψη και στα κοντινά Ανωγεια.

Στη διάσημη Ελούντα




Από τα ποιό όμορφα μέρη της Κρήτης... γνωστή για τις επισκέψεις "επωνύμων".
Παραδοσιακή με εκπληκτικές παραλίες και το ιστορικό νησάκι της Σπιναλόγκας.
Επισκεφτείτε τους παλιούς μύλους στην ελούντα... κάντε μπάνιο ή windserfing στις παραλίες προς την Πλάκα.. το ψαροχώρι απέναντι απο την Ελούντα. Από εκεί μπορείτε να πάρετε το καραβάκι για Σπιναλόγκα.

summer time, summer wine


Το κύμα να σκάει ρυθμικά, συνοδεύοντας τις μελωδίες του πιάνου, ένα ποτήρι κρασί να ζαλίζει τις αισθήσεις κι ένα καλάθι φρέσκα φρούτα να συμπληρώνει το σκηνικό με χρώματα, αρώματα και γεύσεις. Το καλοκαίρι είναι εδώ!

Summer wine - Violetas 24, Halepa, Hania